Harry "You've got change" - wstęp

Wiecie jak to jest mieć przyjaciela? Głupie pytanie. Inaczej zapytam. Wiecie jak to jest mieć przy sobie kogoś, kto jest przy tobie zawsze, nawet jeśli ty tego nie chcesz i on zawsze towarzyszył ci gdy byłaś w całkowitym dołku, albo na szczycie ekstazy, albo najbardziej żenujących momentach twojego życia i nosił miano twojego najlepszego przyjaciela? Wiem, skomplikowane i dość trudne pytanie, ale ja miałam przy sobie takiego kogoś. Ten ktoś był dla mnie wszystkim. Świata po za nim nie widziałam. Wszystko się zmieniło. Każdy z nas miał swoje plany. On chciał uciec na drugi koniec świata, a ja chciałam zostać i nadal pomagać w klinice dla zwierząt moich rodziców w Holmes Chapel i później przejąć ich klinikę. Wszystkie tajniki weterynaryjne opanowałam w wieku 10 lat i znałam pytania i odpowiedzi na wszystkie choroby zwierząt. Kto by pomyślał, że po tylu latach on aż tak się zmieni. Z kochającego i uroczego w pieprzonego, samolubnego, egoistycznego dupka. Wątpię, że da się go już odratować. A wiecie co jest najgorsze? Że ja go kocham, choć nie chcę i nie mogę. Jak to się mówiło? Serce nie sługa, tak? Cóż... Zgadzam się z tym. Bo moje wyjątkowo mocno buntuje przeciwko mnie. Czasem to wszystko mnie przerasta. Na prawdę nie jest mi łatwo. Chciałabym z powrotem mieć przy sobie swojego Harryego, tylko, że on już nie jest mój, nigdy nie był i pewnie nie będzie... Nie mogę po prostu iść do łazienki, chwycić za żyletkę i odejść z tego świata?

___________________________________________________________________________
Więc wstępik do Hazzy. Może się wam spodoba. Może nie.
Wzorowane nie kopiowane na filmie "Love, Rosie". Tam bohater nie stawał się egoistycznym i popieprzonym dupkiem, a bohaterka nie interesowała się zwierzętami i wpadła w ciążę. Tylko mówię/piszę, bo przeczytałam wiele blogów i postów i zawsze gdzieś się czepiają o ściąganie z czegoś, albo od kogoś. Wzorować można, ale nie ściągać i kopiować żywcem. Just sayin'...
luv, May xx