Zayn&Harry cz.77

**2dni później**

Spakowaliśmy nasze rzeczy do taksówki i czekaliśmy na Horana. W końcu wsiadł do auta.
-Już możemy jechać, musiałem iść po żelki na podróż-gdy to usłyszeliśmy razem z Jęki się zaśmialiśmy,a kierowca ruszył.
-Nialler,ale na lotnisko mamy nie całe 10 minut drogi-powiedziałem.
-No wiem,strasznie długo-znowu zaczęliśmy się śmiać.
Po krótkiej drodze samochodem dotarliśmy na lotnisko. Przeszliśmy odprawę i usiedliśmy w samolocie. Żeby nie myśleć o Nelly i Rebece zacząłem bawić się z Megan. Wiem jestem dupkiem. Zdradzam wspaniałą kobietę,matkę mojej córki. To mnie przytłaczało i było to widać po moim zachowaniu. Zawsze brzydziłem się facetów, którzy zdradzają swoje kobiety, a teraz.... Teraz sam prowadzę podwójne życie. Chyba podjąłem już decyzję. Wiem na pewno że kilka osób tym skrzywdzę,nie zważając co zdecyduję. Z zamyślenia wyrwał mnie dotyk dłoni na moim ramieniu.
-Zayn czy wszystko w porządku?-zapytała słodkim głosem Rebeka.
-Wszystko w porządku kochanie-blado się uśmiechnąłem i położyłem głowę na ramieniu blondynki.
-Dajcie mi moja siostrzenicę,a wy się dalej miziajcie-zaśmiał się Horan i zabrał z moich kolan Megan. Rebeka położyła rękę na mojej talii i przytuliła się do mnie. Zaciągnąłem się zapachem jej słodkich perfum i delikatnie pocałowałem ją w szuję.
-Beki,chcę żebyś wiedziała,że zawsze cię kochałem. Nie ważne co się działo zawsze byłaś dla mnie najważniejsza-wyszeptałem.
-Wiem,czuję to samo. Po co mi to mówisz?
-Chcę żebyś wiedziała-przytuliłem ją jeszcze mocniej i chyba usnąłem....
Obudził mnie głos  stewardesy, która ogłaszała że lądujemy. Po chwili odbieraliśmy nasze bagaże i czekaliśmy na Grega,który szybko zjawił się pod lotniskiem. Po 35 minutach byliśmy w domu państwa Horan. Razem z Rebeką i Megi poszliśmy się rozpakować. Za jakieś 2 godziny miała zacząć się kolacja wigilijna. Poszedłem wziąć prysznic. Ubrałem się w białą koszulę,luźne spodnie,czarną marynarkę i czarne wysokie buty.
Rebeka miała na sobie śliczną błękitną sukienkę przed kolano.
Robiło mi się słabo na samą myśl,że muszę wyznać jej całą prawdę. Wzięliśmy prezenty i zeszliśmy do jadalni. Wszystko było już gotowe.
-Dzieci idźcie zobaczyć czy świeci już pierwsza gwiazdka-zaśmiała się pani Horan. Wziąłem córkę na ręce i podszedłem z nią do okna.
-Tato pats!-krzyknęła pokazując rączką na gwiazdę. Ucałowałem ją i poszedłem do reszty.
-No to teraz możemy zaczynać-powiedział Greg.
-W końcu bo już umierałem z głody-westchnął Niall.
Podzieliliśmy się opłatkiem i złożyliśmy sobie życzenia. Całą kolację rozmawialiśmy i śmialiśmy się. Nagle dostałem sms-a od Nelly.

Hej słonko. Z okazji świąt życzę ci wszystkiego najlepszego. Zdrówka,spełnienia marzeń. xx Kocham cię i nie mogę się ciebie doczekać. Tęsknie przystojniaku ;* 

Uśmiechnąłem się sam do siebie i schowałem telefon do kieszeni spodni.
Niall,Greg i Megan bawili się w salonie,państwo Horan sprzątali po kolacji,a ja siedziałem z blondynką na kanapie.
-Rebeka musimy pogadać-chwyciłem rękę dziewczyny i zaciągnąłem ją do naszego pokoju.
***Oczami Rebeki***
Weszłam z Zaynem do naszej sypialni. Czułam napiętą atmosferę.
-O co chodzi?-zapytałam
-Rebeka ja odchodzę-powiedział patrząc na swoje buty.
-Dokąd?-nie wiedziałam o co mu chodzi.
-Nie rozumiesz ja się wyprowadzam.
-Co masz przez to na myśli?-z moich oczu zaczęły spływać łzy. Czy on chce mnie zostawić.
-Mam kogoś-wcale na mnie nie patrzył. Wypowiedział tylko dwa słowa, które rozdarły moje serce na milion drobnych kawałeczków.
-Co?!
-Przepraszam. Odchodzę do Nelly.
-Kim jest ta szmata?! Jak długo to trwa?!-zaczęłam krztusić się własnymi łzami.
-Jest barmanką. Jestem z nią niecały miesiąc.
-Mówiłeś.... Mówiłeś,że mnie kochasz,że jestem najważniejsza. Po co mnie oszukiwałeś?!
-Bo to była prawda!
-Jesteś pieprzonym dupkiem. Tchórzu nawet nie patrzysz na mnie!-nie pewnie podniósł na mnie swój wzrok. Widziałam w nich ból,łzy,ale mnie to nie obchodziło.-Nienawidzę cię! Wynoś się!

-A co z Megi?

-To moja córka! Nigdy jej już nie zobaczysz! Zostawiłeś ją i mnie bez dachu nad głową.

-Nie prawda. Ja się wyprowadzam do Nelly,ty zostań z Megan u chłopaków w Londynie.

-Dziękuję łaskawco! Nienawidzę cię! Wynoś się stąd!

-Proszę porozmawiajmy spokojnie-złapał mnie za przed ramiona. Odskoczyłam od niego i z całej  siły uderzyłam go w twarz. Prawą dłonią złapał się za zaczerwieniony,bolący policzek. 

-nie dotykaj mnie! Brzydzę się tobą,dla mnie już nie istniejesz. Jak mogłeś to zrobić mnie, jak mogłeś zrobić to naszej córce!! Jesteś pierdolonym egoistą!-byłam jeszcze w miarę spokojna. Ciągle płakałam. Dopiero jak doszło do mnie że jakaś dziwka zabiera ojca mojej córce to wpadłam w furię. Chwyciłam jego walizkę,zebrałam całą siłę jaką jeszcze miałam i rzuciłam nią w Mulata.

-Wypierdalaj stąd i nigdy więcej nie pokazuj mi się na oczy,bo inaczej zabiję ciebie i tą twoja sukę!

-Mylisz się,będę walczył o kontakt z moją córką...-nie chciałam go słychać,nie chciałam go widzieć. Wypchałam go z pokoju i zatrzasnęłam za nim drzwi. Byłam bezsilna. Sunęłam się po drzwiach.
Schowałam twarz w dłoniach i skuliłam kolana pod brodę. Usłyszałam z doły kłótnię Zayna z Gregiem i Niallem. Najgłośniejszy był Greg. On nigdy nie lubił Malika,więc teraz miał powód by na niego nakrzyczeć.
Miałam dosyć wszystkiego,dosyć życia. Gdyby nie Megi,na pewno leżałabym teraz w łazience z podciętymi żyłami. Chciałam się wziąć w garść. Pokazać,że wcale nie potrzebuje Malika,ale nie potrafię. Kochałam,kocham i będę go kochgać.
-Rebeka,słonko otwórz-usłyszałam głos Grega. Przesunęłam się w lewą stronę,teraz opierając się o ścianę tak by mój brat mógł wejść. Po chwili kucnął obok mnie. Wzięłam ręce z mojej twarzy. Całe moje dłonie były czarne od makijażu.
-Jak się czujesz?-spojrzałam na niego i zauważyłam coś na kostkach u jego prawej dłoni.
-Greg to jest krew?-byłam w szoku.
-Malik dostał w ryja za to co ci zrobił-wycedził przez zaciśnięte zęby. Znowu się rozpłakałam. Mocno wtuliłam się w tors najstarszego brata.
-Greg,on mnie...
-Ciii. Nie myśl o tym. On nie zasługiwał na ciebie. Wiem,że go kochasz,ale dasz sobie radę,jesteś silna dziewczynką-podniósł mnie i położył do łóżka.
-Gdzie moja córka?-wyłkałam.
-Mama się nią opiekuje,położyła ją spać w swojej sypialni. Zajmiemy się nią,bądź spokojna. Teraz ty odpocznij. Połóż się spać-otarł łzy i rozmazany make up z moich policzków i pocałował w czoło. -Dobranoc mała-powiedział stojąc w drzwiach.
-Dzięki-wyszeptałam i nie wiem kiedy odpłynęłam w krainę snów.
Obudził mnie dzwoniący telefon. Spojrzałam na wyświetlacz. To Wal. Niechętnie odebrałam,bałam się że chce gadać o Zaynie.
-Halo?-zapytałam zachrypniętym,zaspanym głosem.
-Beki w końcu. Gdzie wy jesteście? Mieliście być jakoś po 14.00,a dochodzi 17.30.
-Um.. Ja nie przyjadę.
-Dlaczego?
-Zayn mnie zostawił dla swojej kochanki.
-Co?!
-Nie chcę o tym gadać. To mówisz że Zayna u was nie ma?
-No nie,ale może to lepiej bo bym go rozszarpała.
-Pewnie jest u tej suki. Przepraszam Wal ale kończę. 
-Rozumiem. Trzymaj się skarbie. Zawsze możesz na nas liczyć.
-Wiem. Przeproś i podziękuj wszystkim. Złuż też najserdeczniejsze życzenia.
-Okej. Pa skarbie.
-Cześć-rozłączyłam się i zobaczyłam moją tapetę.
Eh.... Malik jako anioł. To zdjęcie wysłała mi jakaś fanka.
Mój anioł.....
Mój były anioł....
Muszę przestać o nim myśleć,choć to cholernie trudne.
Wzięłam z szuflady pełne pudełko tabletek nasennych. Łyknęłam chyba trzy i znowu zmorzył mnie uspakajający sen....












_______________________________________________________________________________
I jak wam się podoba ta część?
Bardzo lubię czytać wasze komentarze tak jak się emocjonujecie. To dla mnie wiele znaczy. Kolejna część pojawi się chyba w sobotę bo w piątek idę na "This is us" i pewnie będę tak podjarana,że nie zdołam nic napisać. Kocham was miśki. <3 /Sandra